Ode aan de zee Over het duin ben je daar Ruim, blauw, grijs en weids Ik spreid mijn armen en adem de zilte lucht Langzaam nader ik de branding Golven rollen en rollen Mijn voeten maken een afdruk die zo weer wegspoelt Soms komt de zon achter de wolken vandaan en kleurt alles weer anders Het luisteren naar de zee geeft een enorme rust Het kind graaft een kuil en schatert prikt in het zand en voelt zijn eigen tenen Een groene vlieger hoog in de blauwe lucht Mijn handen houden hem in evenwicht Ik vergeet alles om me heen Om vier uur wordt de zee als zilver Het strijklicht maakt alle dingen scherp We zoeken schelpen en stukjes hout Ze zijn geslepen door de zee In de avond hangt de zon als een rode bal boven de horizon We dromen van onzegbare dingen die de zee ons gegeven heeft. De zee, de zee, de zee Janny Brandsma