DE OUDE TIJD Dikwijls denk ik nog aan vroeger jaren de tijd van mijn jeugd toen we wel arm maar toch tevreden waren Men leefde met de dag blij met kleine dingen ieder was er voor elkaar en had iemand problemen stond men altijd klaar Eenzaam zijn bestond nog niet men lette op elkaar opa en oma van tachtig werden niet opgesloten maar maakten deel uit van het gezin niemand werd verstoten We leven nu in weelde weelde met een wrange smaak ieder voor zich zonder oog voor elkander in ons eigen domein als achter een muur buiten het zicht van de ander We zijn vergeten wat men vroeger moest ontberen maar of de mens gelukkiger is ach…..de tijd zal het leren. Leen van Geenen