Gedicht voor Haïti

Mensen Mensen, wat een leed,
Mensen, Mensen, in rouw gekleed.
Mensen Mensen, wat een rouw,
Dat is iets waar ik niet van houw.

Mensen Mensen, wat een pijn,
Het zal je kind maar zijn.
Mensen Mensen, onder de grond,
Ik krijg het haast niet uit mijn mond.

Redding werkers met alle kracht,
Werken echt met man en macht.
Ruzie om een heel klein beetje eten,
Ik kan het haast niet vergeten.

Julian de Wolff (11)

Geplaatst: 10 februari 2010