VOORPAGINA   -   HOE HET BEGON   -   WIE WIJ ZIJN   -   AGENDA & CONTACT  
  POËZIEROUTE   -   PROJECTEN  -   VARIA  -   ARCHIEF




Dichters bij elkaar - Stellen zich voor



 

De Ridder Dichters

['O MUZE, KOM NU VOORT']

-------  
Ineke van den Berge
------- 
Janny Brandsma
------- 
Hans van Dijk
------- 
Martin de Geus
------- 
Ria Herkelman
------- 
Herman Houweling
------- 
Jim Kloos
------- 
Toni van Langeveld
------- 
Theo van der Linden
-------  
Toos van der Linden-Los
-------  
Jacqueline Louwerens
-------  
Emmy Mulder
-------  
Faas van Rietschoten
-------  
Kees Stolk
-------  


|   Theo van der Linden
Wat zeggen mij gedichten en waarom maak ik gedichten? Van huis uit hebben gedichten veel voor mij betekend. Ik ben er mee opgegroeid. Mijn vader was een verwoed dichter, die heel veel jaren vele gedichten schreef. Voor vele gelegenheden, over allerlei onderwerpen altijd met inhoud.

Tevens was mijn vrouw (Tineke) altijd een liefhebster van gedichten, verzamelt ze en heeft daarom ook vele bundels. Regelmatig gebruikt ze deze voor gerichte doeleinden. Natuurlijk met bronvermelding.

Naast mijn andere hobby’s, heb ik de laatste tientallen jaren ook getracht te gaan dichten. Met de intentie, met weinig woorden veel te willen zeggen. Het gaat er niet om wie het zegt, maar wat er wordt gezegd! De inhoud kan een visie, of soms een boodschap zijn. Het moet stof zijn tot nadenken. Als dat lukt vind ik dat fijn. Dat geeft mij voldoening.

Niet alle rijmstijlen spreken mij aan. Maar die dichterlijke vrijheid is aan ieder gegeven. Ten slotte, ik ben maar amateur en heb er plezier in.

Theo van der Linden


 
---
 
Kleurenpalet
 
Een bont palet van kleuren,
Zo schildert de natuur.
Zelfs toegevoegd door geuren,
Zo zuiver en zo puur.

Geen beeld is zo te maken,
Zo helder en zo rein.
Geen onderdeel vergeten,
Tot in de puntjes fijn.

En wisselen de kleuren,
Totaal van het palet.
Met aangepaste geuren,
Door God zelf opgezet.

Men proeft dan zelfs het leven,
Als of men het ook voelt.
Dat is wat Hij wil geven,
Zo is het ook bedoeld.
 
Juni 2010
 
---
 
De Nacht

Bijna is de dag voorbij,
De zon gaat spoedig onder.
Een stuk leven er weer bij,
Beleef het als een wonder.

Wordt de nacht soms flauw belicht,
Alleen wat stergeflonker,
Innerlijk totaal geen zicht,
Dat maakt het hart zo donker.

Nachten duren dan ook lang,
De slaap wil maar niet komen.
Verdriet, of misschien wel bang,
Voor angst van nare dromen.

Dwing je een moment tot rust
Dat heeft een ieder nodig.
Zorgen wij niet welbewust,
Te veel en overbodig.

Kijk naar wat er kan en mag
Het wonder van het leven.
Veel zorgen van elke dag,
Worden door rust verdreven.

De dag lacht ons zo weer toe,
Om bergen te verzetten.
Wordt de geest dan toch weer moe
Wat kan ons rust beletten.

© Theo van der Linden

---

 
 
Eerste plaatsing
op website 'De Ridder Dichters'
19 januari 2011

 

^