De Nacht Bijna is de dag voorbij, De zon gaat spoedig onder. Een stuk leven er weer bij, Beleef het als een wonder. Wordt de nacht soms flauw belicht, Alleen wat stergeflonker, Innerlijk totaal geen zicht, Dat maakt het hart zo donker. Nachten duren dan ook lang, De slaap wil maar niet komen. Verdriet, of misschien wel bang, Voor angst van nare dromen. Dwing je een moment tot rust Dat heeft een ieder nodig. Zorgen wij niet welbewust, Te veel en overbodig. Kijk naar wat er kan en mag Het wonder van het leven. Veel zorgen van elke dag, Worden door rust verdreven. De dag lacht ons zo weer toe, Om bergen te verzetten. Wordt de geest dan toch weer moe Wat kan ons rust beletten. Theo van der Linden