EEN KATER VERLIEFD Mijn kater heeft het op z’n heupen kent rust noch duur hij is verliefd tot over z’n oren op het poesje van de achterbuur. Hij kijkt smachtend om zich heen maakt geluiden die je gaan door merg en been. Hij wil maar één ding naar het poesje heen. Gescheiden door een hoge muur kan hij alleen maar kijken hoe het poesje rekt en strekt likkebaardend weet hij van geen wijken. Zij kijkt laatdunkend op hem neer zo’n oude, dikke kater dat is beneden haar eer. Zij heeft zo haar wensen jong en lenig moet hij zijn en bovendien van goeden huize. Mijn kater druipt na uren af vermoeid en slaperig. Hij kent zijn grenzen en valt in slaap te oud voor zoveel wensen. Toos van der Linden-Los