Op de rails Staande op de rails van het leven, Midden tussen beide staven in. Achter ons wat al is gegeven, Even omkijken naar het begin. Veel wissels en oneffenheden, Een spoor met dwarsliggers onderbouwd Zo zijn wij onze weg gereden, Vaak wel zeker, soms ook wel benauwd. Het verdwijnpunt naar het verleden, Van waaruit eens onze reis begon. Teleurgesteld of toch tevreden, Met geloof misschien dat overwon. Om zo de reis dan voort te zetten, Niet altijd zeker, maar wel met moed. Vertrouwen kan dan niet beletten, Dat de levensreis toch slagen doet. ®Theo van der Linden