DE OUDE TIJD

Dikwijls denk ik nog
aan vroeger jaren
de tijd van mijn jeugd
toen we wel arm
maar toch tevreden waren

Men leefde met de dag
blij met kleine dingen
ieder was er voor elkaar
en had iemand problemen
stond men altijd klaar

Eenzaam zijn bestond nog niet
men lette op elkaar
opa en oma van tachtig
werden niet opgesloten
maar maakten deel uit
van het gezin
niemand werd verstoten

We leven nu in weelde
weelde met een wrange smaak
ieder voor zich
zonder oog voor elkander
in ons eigen domein
als achter een muur
buiten het zicht van de ander

We zijn vergeten
wat men vroeger moest ontberen
maar of de mens gelukkiger is
ach…..de tijd zal het leren.

Leen van Geenen