Drents land.
In de ochtend trekt de nevel langzaam op.
De heide laat zich zien in paarse pracht.
Een schaapherder fluit,
de hond drijft de schapen op.
In de schaduw bij het hunebed spelen de kinderen.
Het droge zand stuift op, steentjes knisperen
onder een wegrijdende auto.
Het schelpenpad slingert dwars door het landschap.
In de verte is de kerktoren een baken.
Fietsers vinden zo hun weg.
Het is mij lief, zal altijd bij mij horen..
Dit vertrouwde land, waar ik ben geboren.
Janny Brandsma
|