SCHEMERTIJD Ik ben op bezoek in het verpleeghuis De mensen daar leven in de schemer van het bestaan vergeten wie ze waren, vergeten wie ze zijn ze leven een ander bestaan Hun naasten vertellen wie ze zijn: ik ben je zoon ik ben je vrouw De mensen in het verpleeghuis zijn blij verrast: heb ik een zoon heb ik een vrouw? Vergeten, niet meer weten Wie zijn toch die mensen ik weet niets van hun bestaan ik heb nu een ander leven een leven in een schemerig bestaan Ik ben niet meer wie ik was en wie ik was ben ik vergeten Mijn leven heeft opgehouden te bestaan Ik pak de mij toegestoken hand het voelt heel veilig iemand aan mij verwant? Duister en verward pak ik een hand In mijn schemertijd voel ik de warmte van een hand mij niet bekend mij zo verwant Toos van der Linden-Los