> Terug naar VOORPAGINA <

Inhoud: Twee gedichten van Marco de Vries
De hoax van Oost. Gardenia non gnomus.
---


De hoax van Oost

Dat je wieg aan een veel te grote
bek van een ooievaar hing,
zal je nooit gerekend worden tot
R'kerker, nooit een Oosterling.

Wel woon ik in straten en lanen
van poëten en schrijvers,
van harde werkers, godlievende
dorpelingen en thuisblijvers.

Ik ben hier niet getogen niet
geboren niet gehecht,
ik ben geen zoon van de zoon
van de dorps smids knecht.

Dat je aankijkt met gepaste afstand.
met nog een klein beetje
autonomie tegen stadse welstand.

Drievliet, Visvliet, West, 't Zand,
centrum, Oost 1, Oost 2 en de rest.
Staring, Huygens, Luyken die ouwe iezegrim,
Beets, Bilderdijk, Couperus, de Jong,
Vondel, Oudaen, Kloos; proost Jim.

Ik wandel graag in de wijk;
spreek inwoners op hakjes met poepzakjes
en met soms dat leuke accent,
word nieuwsgierig en vraag;
"wat is uw talent"?

Wie iemand in 't Ambacht moest spreken,
kon beter een mes bij zich steken,
Ridderkerk is een divers dorp;
met bewoners sterk plaatsgebonden,
een kraai vliegt niet over de brug
en slikkebagger is nooit
op wat voor kaart ook gevonden.
Het was als je er toevallig moest wezen
dat je er een keertje kwam,
met nog een ansichtkaartje uit het
fotoarchief; 'groeten uit Oostendam.'

De alhier gebouwde schepen
trotseerden alle wereldzeeën,
van Verolme, Boele, Lodder, Pot, Smit,
Schram, op dezelfde grasdijk waar
stiekem werd gevreeën.

lk woon in Oost nu zo'n dertig jaar,
en kwam niet uit deze klei,
ik heb geen scheepsbouw heldendaad
hier meegemaakt, ik was daar niet bij.
lk ben geen nepper niet nagemaakt,
ik ben echt en authentiek.
en toch een hoax voor mijn wijkje,
ik werk in geen enkele lokale fabriek.
Maar als ik op mijn terugreis van de Oost
het vliegtuig weer zal boarden,
word ik blij van ons Oost omdat het
mijn thuis is geworden.

Marco de Vries
5 mei 2024
---

Gardenia non gnomus
(Niet in mijn achtertuin!)
Naar een conceptueel idee
in dichterlijke vrijheid.


Acht uur vijftien gaat de bus
van de TV productieploeg op pad.
Naar de lokatie Berkenlaantje, Nunspeet;
volgens het programmablad.
Het onderwerp gaat over een Mevrouw
met een hardnekkig kabouter gerucht.

De cameraman zakt onderuit op de
achterbank en slaakt een diepe zucht.

Een beleefd ouder stel stond hun te woord.
Meneer stelde dat wat men niet kende,
men zou kunnen trachten te vatten.
Mevrouw zag kabouters
en had ze ook gehoord.

Er werd in hun tuin verteld
over vrijers- en kerkenpaden,
over afmetingen, gluurderigheid
en groene daden.

'Ó Ansje, laat ons toch
mee delen in jouw observaties
gelijk Brian Froud en Rien Poortvliet,
u zegt dat er daar eentje zit,
en ons vanonder de rododendron bespied.
Als de Cottingley fairies verknipt,
vervuld, zakken gevuld, en weer geskipt'.

Op mevrouw haar aanwijzen
zwenkte de camera nog eens.
'Dáár misschien'!?
Het beeld bleef leeg, geen primeur,
er was helemaal niets te zien.


Nawoord - In 1976 nam Arnold Jan Scheer
voor het NCRV programma Showroom een
interview af met Mw. Annie Gerding-Le
Comte (1903-1988). Annie schreef boeken
en schilderde. Enig bewijs voor kleine
esotorische natuurwezens is tot op heden
nooit geleverd. P.S. m.u.v. de zg. reeds
gestorven Floresmens (homofloresiensis)
met een lengte van circa een meter.
Maar dan geheel natuurlijk.

Marco de Vries
19 juni 2025

^