DERDE LUSTRUM 2009-2024
-----------

Faas van Rietschoten
4 van 5

DE
MATHILDE VAN RIDDERKERK
LEGENDE

(26 08 2000) 06 02 2024

* E-mail / * Terug naar voorpagina
-----------

Weinigen realiseren zich hoe zwaar het beroep van sloper kan zijn als het gaat om de sloop van een gebouw dat deel uitmaakt van een buurt waar generatie op generatie veel kinderen spelen en jongeren elkaar ontmoeten. Op zich voldoende reden om het verhaal te vertellen van de grote bulldozermachinist uit Noord-Brabant en de kleine Mathilde uit de Zuid-Hollandse gemeente Ridderkerk.
-----

-----
Eens werden er in de Zuid-Hollandse gemeente Ridderkerk voorbereidingen getroffen om het gebouw van de voormalige Dr. A. Kuyperschool te slopen. Aan de oostkant van het gebouw, op het grasveld naar de Blaakwetering, waren al een schaftkeet, een container met gereedschap en een bulldozer neergezet.
-----
Een volgende ochtend kwamen slopers uit Noord-Brabant aanrijden in hun Mercedes en BMW. Er verschenen ook vrachtwagens. De transportmiddelen werden geparkeerd in de Talmastraat. Uit de Zuid-Hollandse gemeente Ridderkerk zelf waren oudere inwoners op de sloop afgekomen. Zij waren met de fiets. Verder liepen er verslaggevers en persfotografen.
-----
Het terrein om het schoolgebouw was met verplaatsbare hekken afgezet. Naar het grasveld nabij de Blaakwetering en de Talmastraat waren openingen gelaten voor de vrachtwagens. Nu was het achter in het voorjaar. En het was vakantie. De kinderen die in de omgeving van de Blaakwetering plachten te spelen, waren met elkaar in gesprek. Het had iets van het van school bekende kringgesprek. Er werd tot actie besloten.
-----
Het groepje kinderen liep door een van de openingen in de afzetting het sloopterrein op, naar de bulldozer. "Weg, weg, weg ... ", schreeuwde een sloper. De machinist stopte de bulldozer, klapte de deur van de cabine open, boog zich opzij en voorover, en vroeg wat er was. De machinist keek daarbij in het gezichtje van een meisje van hooguit vijf jaar, dat hem zei: "U gaat de school toch niet kapot maken".
-----
De bulldozermachinist keek van het meisje naar de andere buurtkinderen die op een afstandje waren gebleven, en weer terug naar het meisje.
-----
Hij had in zijn leven dingen gedaan die hij eigenlijk moest nalaten. En hij had in zijn leven dingen nagelaten die hij eigenlijk moest doen. Vorige week had een geestelijke hem er andermaal op aangesproken. De geestelijke kon hij aan. Die had geen grip op hem. Zij het dat hij wei de uitnodigende toon van het spreken van de geestelijke herkende in de woorden van het meisje dat hem hier zo schattig-kinderlijk en tegelijk volwassen-bezorgd aankeek. Toen gebeurde een wonder.
-----
"Het gezichtje van het meisje begon te schitteren en te stralen", zei hij nadat hij was bijgekomen in een ziekenhuisbed in de Zuid-Hollandse buurgemeente Zwijndrecht. De dienstdoende geestelijke knikte hem vriendelijk toe.
-----
"Overwerkt. Opgebrand", vermeldde de diagnose die naar de huisarts ging. De bulldozermachinist werd met succes begeleid. Na een poos ging hij weer aan de slag. Nee, niet in zijn oude beroep. Het levensbeschouwelijk welzijnswerk trok, om precies te zijn: de werkvorm 'buitenschoolse opvang'. Dat kon worden geregeld, want ook daar was een groot tekort aan personeel.
-----
Hetgeen de voormalige bulldozermachinist uit Noord-Brabant tijdens werkzaamheden was overkomen in de Zuid-Hollandse gemeente Ridderkerk werd bekend in de internationale religieuze wereld. Er ontstond veel vraag naar de foto' s die de persfotografen op de eerste dag van de sloop in het Ridderkerks Kuyperkwartier hadden gemaakt. Met name was de foto geliefd waarop het meisje, met de roepnaam Mathilde, de voormalige bulldozermachinist aansprak. Het meisje moest bijzonder begenadigd zijn. In de internationale religieuze pers werd ze 'Mathilde van Ridderkerk' genoemd.
-----
De voormalige bulldozermachinist uit Noord-Brabant ging elk jaar, tegen het einde van het voorjaar, terug naar de Zuid-Hollandse gemeente Ridderkerk. Er ontstond een bepaald rituaal. Eerst dronk hij koffie op het Raadhuisplein. Daarna wandelde hij via het Kerkpad de monumentale Kerksingel op. Hij vervolgde zijn wandeling door de Kerksteeg en Schepenstraat naar de Blaakwetering. Daar nam hij het bruggetje over de Blaakwetering naar de Talmastraat. Door de Klaas Katerstraat en Dr. Kuyperstraat wandelde hij om het gebouw van de voormalige Dr. A. Kuyperschool heen. Aan de oostzijde van het gebouw betrad hij het grasveld. Daar bleef hij dan in gedachten verzonken staan. Soms met tranen in de ogen. Soms met een glimlach op het gezicht.
-----

-----
Het kon niet uitblijven. Deze dag groeide uit tot de dag van de 'verschijning in Mathilde van Ridderkerk'.
-----
Dat kon omdat de Zuid-Hollandse gemeente Ridderkerk en het slopersbedrijf uit Noord-Brabant niet goed raad hadden geweten met de ontstane situatie. De sloopovereenkomst werd ontbonden. De raad van Ridderkerk nam ook het besluit om na de aanstaande raadsverkiezingen opnieuw terug te komen op het gebouw van de voormalige Dr. A. Kuyperschool. Na de bedoelde verkiezingen nam de nieuwe raad van Ridderkerk het besluit om het gebouw te restaureren.
-----
Zoals te verwachten was veranderde met de jaren de dag van de 'verschijning in Mathilde van Ridderkerk' meer en meer in de zoveelste braderie. Nog weer later konden bezoekers ook niet meer navertellen wat de achtergrond van de braderie was. "De braderie zal wel gehouden worden om de kas te spekken van de verenigingen uit de Kuyperschool", luidde het meest gegeven antwoord in een recent onderzoek, verricht door een studente maatschappijgeschiedenis.
-----
Des te meer reden om eens en voor altijd schriftelijk vast te leggen wat de achtergrond is van de Mathilde Braderie in het Kuyperkwartier te Ridderkerk, rondom het gebouw van de dr. A. Kuyperschool. Dat hebben we hiermee gedaan.
-----

De realiteit in...

Foto Faas van Rietschoten 2014
-----

^