Gedichten bij een schilderij (1)
Geschilderd door Henk Ubas.
Foto Faas van Rietschoten 2016.
Natuur
Vage stille bomen
die rustig staan te dromen
rustig en zacht licht
het klinkt als een gedicht.
Vloeiende, niet vale kleuren
tonen het hele gebeuren
wellend water maar toch stil
staat daar iets met kleuren
is het het bankje dat ik wil?
Siem de Klerk
elkaar gevonden
toppen der bomen vinden elkaar
fluisteren in elkaars oor
heb je het al gehoord
nog even we worden weer kaal
verliezen ons groene kleed
nu badend in het koele water
dicht tegen elkaar
vlakbij de bedding
zonder gevaar
weerspiegeling in de beek
lachend fluisterend
strelend elkanders bladeren
sluimerende blikken
strelend elkanders bladeren
wispelende woordjes zoals
het leven is goed
thonia van langeveld
Mensen als bomen geplant aan water.
Uitzicht op een stad van vrede.
Groen is het land, goed om te wonen.
Een hof van heden.
Zij zullen opgaan naar groene weiden.
Waar bomen ter beschutting staan.
Recht en trouw zijn aan hun zijde.
Zij worden verlicht door zon en maan.
Herman Houweling.
Sfeerlandschap
Twee geliefden hand in hand
samen in
gedachten bij de waterkant
In de verte speelt het carillon
in het dorpje van hun dromen
daar aan de horizon
Staande bij het water
in de wondermooie natuur
dromen zij hun dromen over later
Emmy Mulder
Natuur
twee bomen aan het water
staan gezamenlijk zij aan zij
misschien denkend aan later
een bankje in hun rij
blauwe lucht en een donkere wolk
op de grond een lichte vlek
een mooie omgeving voor groenminnend volk
dat noemt men de ideale plek
een prachtig geheel
vanuit een mooi perspectief,
degene die dit schilderde
heeft de natuur waarlijk lief.
Ridderkerk, 29 september 2015
Ineke van den Berge
|
Gedichten bij een schilderij (2)
Geschilderd door Theo van der Linden.
Foto Theo van der Linden 2016.
als het licht verdwenen is…
hoor toch, hoor toch hoe stil
het leven houdt haar adem in
de bloemen drinken door hun steel
genietend van het voedend water
de stoel verschoven, waar de lezer is
daar valt slechts naar te raden
vast dichtbij, hij is niet ver, gewis
want wil nog verder lezen, later
het licht verschiet van kleur
nu is ‘t nog mooi door ’t glas in lood
maar straks wordt, wat ik betreur
alles grauw na ‘t avondrood
zoals de bloemen in de vaas vergaan
in tegenstelling tot de boeken
is de mens vaak, onvoldaan
tot aan het eind,
de zin van het leven aan het zoeken
de cirkel van het leven zo gevat
met de streken van een liefdevol gehanteerd penceel
geven aan dat, als je alles hebt genoten en gehad
het duister valt,
over het meest lief’lijk tafereel…
Dick Havenaar
Nieuwsgierig wandel ik de kamer binnen
er is sfeer en bloemen brengen gemoedelijkheid
dit had ik niet verwacht of zelf kunnen verzinnen
je kunt hier stil zijn en dromen tegelijkertijd.
Het groenig licht van glas in lood, het raam
het brilletje, de boeken en de geur van bloemen
nodigen tot rust in jachtig leven en druk bestaan
maar ik mis de stoel ook dat wil ik benoemen.
Emmy Mulder
HET LICHT
Iedere dag weer blij met het licht
dat sfeer brengt in mijn huis
bloemen maken hier mijn thuis
brengen een lach op mijn gezicht
Scherper zie ik door mijn bril
Het gekleurde raam brengt sfeer
door een helder raam zie ik veel meer
het hindert niet omdat ik lezen wil
ELLY MANS
Bloemen
bloemen in een vaas
op de tafel
een bril, een boek
wat brengt dat saam
was er iemand op bezoek
een lichtval komt naar binnen
schijnend op de vaas
kan je verblinden
het boek ligt klaar
je kunt zo beginnen
bloemen in het volle licht
gerangschikt
staan zo prachtig
met de kop omhoog
een mooi gezicht
een gedicht bij een foto
Ridderkerk
28 oktober 2015
Ineke van den Berge
Verstilling,
De stilte is in deze kamer neergedaald.
De bloemen staan geschikt, haast wat verdwaald.
Boek en bril liggen eenzaam op elkaar te wachten.
Te wachten op het spellen van de zinnen, een verhaal
Dat elke keer opnieuw weer kan beginnen.
En op de achtergrond het venster met gefilterd licht.
Het geeft dit tafereel een warm gezicht.
Het straalt iets uit dat alles veilig en geborgen is.
Waar een mens vindt rust, een bron van lafenis.
Herman Houweling.
Anders belicht
Het leven even gekleurd belicht,
als glas in lood toont het een ander zicht.
Een bril helpt nu en dan ons even,
hoe soms veel wijsheid is beschreven.
Bloemen een symbool om blij te zijn,
verbergen soms ook tranen of de pijn.
Het steeds maar wisselen van kleuren,
zie je elk leven zelfs gebeuren
Want elke schoonheid duurt maar even,
zo kleurt naar loop van tijd ons leven.
Het zonlicht is toch steeds een wonder
en maakt het leven zo bijzonder.
® Theo van der Linden, oktober 2015
|
| |
Ten geleide
Woordkunst & Schilderkunst
Met elkaar verbinden
De club van de Ridder Dichters heeft als doel, om poëzie onder de aandacht
te brengen bij jong en oud.
De Ridder Dichters is een club voor mensen die gedichten en verhalen willen schrijven. De bijeenkomsten worden altijd in de bibliotheek gehouden. Eén keer in de maand komt de groep bij elkaar. Er wordt een dichter in het licht geplaatst en er worden gedichten voorgedragen. Met adviezen en goede raad wordt van elkaar geleerd. Elkaar motiveren en stimuleren werkt bijzonder goed.
Momenteel wordt de medewerking van de dichters verleend aan
het Abraham/Ibrahim project. Er wordt gedacht om ook aan de Kunstroute
deel te nemen.
Woordkunst en schilderkunst of andere kunst met elkaar verbinden wordt door de groep beoefend. Met twee talentvolle schilders als lid van de club, werden
gedichten bij hun schilderijen gemaakt. Een succesvolle verbinding van woordkunst en schilderkunst kwam tot stand.
|
