Geschilderd door Theo van der Linden.
Foto Theo van der Linden 2016.
als het licht verdwenen is…
hoor toch, hoor toch hoe stil
het leven houdt haar adem in
de bloemen drinken door hun steel
genietend van het voedend water
de stoel verschoven, waar de lezer is
daar valt slechts naar te raden
vast dichtbij, hij is niet ver, gewis
want wil nog verder lezen, later
het licht verschiet van kleur
nu is ‘t nog mooi door ’t glas in lood
maar straks wordt, wat ik betreur
alles grauw na ‘t avondrood
zoals de bloemen in de vaas vergaan
in tegenstelling tot de boeken
is de mens vaak, onvoldaan
tot aan het eind,
de zin van het leven aan het zoeken
de cirkel van het leven zo gevat
met de streken van een liefdevol gehanteerd penceel
geven aan dat, als je alles hebt genoten en gehad
het duister valt,
over het meest lief’lijk tafereel…
Dick Havenaar
Nieuwsgierig wandel ik de kamer binnen
er is sfeer en bloemen brengen gemoedelijkheid
dit had ik niet verwacht of zelf kunnen verzinnen
je kunt hier stil zijn en dromen tegelijkertijd.
Het groenig licht van glas in lood, het raam
het brilletje, de boeken en de geur van bloemen
nodigen tot rust in jachtig leven en druk bestaan
maar ik mis de stoel ook dat wil ik benoemen.
Emmy Mulder
HET LICHT
Iedere dag weer blij met het licht
dat sfeer brengt in mijn huis
bloemen maken hier mijn thuis
brengen een lach op mijn gezicht
Scherper zie ik door mijn bril
Het gekleurde raam brengt sfeer
door een helder raam zie ik veel meer
het hindert niet omdat ik lezen wil
ELLY MANS
Bloemen
bloemen in een vaas
op de tafel
een bril, een boek
wat brengt dat saam
was er iemand op bezoek
een lichtval komt naar binnen
schijnend op de vaas
kan je verblinden
het boek ligt klaar
je kunt zo beginnen
bloemen in het volle licht
gerangschikt
staan zo prachtig
met de kop omhoog
een mooi gezicht
een gedicht bij een foto
Ridderkerk
28 oktober 2015
Ineke van den Berge
Verstilling,
De stilte is in deze kamer neergedaald.
De bloemen staan geschikt, haast wat verdwaald.
Boek en bril liggen eenzaam op elkaar te wachten.
Te wachten op het spellen van de zinnen, een verhaal
Dat elke keer opnieuw weer kan beginnen.
En op de achtergrond het venster met gefilterd licht.
Het geeft dit tafereel een warm gezicht.
Het straalt iets uit dat alles veilig en geborgen is.
Waar een mens vindt rust, een bron van lafenis.
Herman Houweling.
Anders belicht
Het leven even gekleurd belicht,
als glas in lood toont het een ander zicht.
Een bril helpt nu en dan ons even,
hoe soms veel wijsheid is beschreven.
Bloemen een symbool om blij te zijn,
verbergen soms ook tranen of de pijn.
Het steeds maar wisselen van kleuren,
zie je elk leven zelfs gebeuren
Want elke schoonheid duurt maar even,
zo kleurt naar loop van tijd ons leven.
Het zonlicht is toch steeds een wonder
en maakt het leven zo bijzonder.
® Theo van der Linden, oktober 2015
